Ιστορικό

Η Νευροανάδραση αποτελεί ένα υπέροχο παράδειγμα τυχαίας επιστημονικής ανακάλυψης. Στα τέλη του ’60, ο Dr. Barry Sterman (UCLA, School of Medicine), είχε αφιερώσει μέρος των ερευνών του στην εκπαίδευση γατιών – πιο συγκεκριμένα πειραματιζόταν με την αύξηση των αισθητηριοκινητικών ρυθμών στον εγκέφαλό τους (SMR). Αυτοί οι ρυθμοί κυμαίνονται από 12 – 15 Hz και παρ’ ότι αποτελούν τμήμα των κυμάτων Βήτα (12 – 30 Hz), γίνεται διαχωρισμός μεταξύ των λόγω ορισμένων μοναδικών ιδιοτήτων που εμφανίζονται στις συγκεκριμένες συχνότητες (12 – 15 Hz). Ο Dr. Sterman ονόμασε αυτά τα κύματα “αισθητηριοκινητικός ρυθμός” (Sensory Motor Rhythm), επειδή ανιχνεύονται πολύ εύκολα στην αισθητηριοκινητική περιοχή του εγκεφαλικού φλοιού και επειδή τα συγκεκριμένα κύματα φαίνεται ότι αντανακλούν την αισθητική και την κινητική δραστηριότητα.

Εκείνη την περίοδο, η NASA, ανέθεσε στον Dr. Sterman τη διερεύνηση ενός προβλήματος που είχαν με μία ουσία (hydrazine), την οποία χρησιμοποιούσαν ως καύσιμη ύλη στους πυραύλους των επανδρωμένων διαστημικών αποστολών. Πιο συγκεκριμένα, υπήρχαν ενδείξεις ότι αυτό το καύσιμο ήταν υπεύθυνο για την πρόκληση επιληπτικών κρίσεων. Ο Dr. Sterman άρχισε να μελετάει την επίδραση της ουσίας πάνω σε πειραματόζωα (γάτες). Με απορία παρατήρησε ότι μία ομάδα γατιών παρουσίαζε αντίσταση στις επιληπτικές κρίσεις. Ύστερα από έρευνα διαπίστωσε ότι αυτές οι γάτες είχαν εκπαιδευθεί, στα προηγούμενα πειράματα του, στην αύξηση των SMR κυμάτων. Περαιτέρω έρευνα αποκάλυψε ότι αυτή η εκπαίδευση είχε εφαρμογή και στον άνθρωπο.

Πιο συγκεκριμένα αποδείχθηκε ό,τι άνθρωποι οι οποίοι έπασχαν από επιληψία και είχαν εκπαιδευθεί στην αύξηση των SMR κυμάτων παρουσίαζαν λιγότερες επιληπτικές κρίσεις. Επίσης, πολλοί επιληπτικοί οι οποίοι ήταν υπερκινητικοί και ανήσυχοι είχαν μία εμφανέστατη βελτίωση στα συγκεκριμένα συμπτώματα. Ο Dr. Joe Lubar εφήρμοσε την SMR εκπαίδευση σε παιδιά με υπερκινητικά συμπτώματα έχοντας καταπληκτικά αποτελέσματα.

Έκτοτε έχουν διεξαχθεί πολλές έρευνες στις οποίες οι ερευνητές έχουν επεκτείνει τη χρήση της Νευροανάδρασης σε πολλές εγκεφαλικές δυσλειτουργίες, και προσπαθούν να ανακαλύψουν και νέα πεδία εφαρμογής της.

Στην Ελλάδα η μέθοδος της ηλεκτροεγκεφαλογραφικής ανάδρασης ξεκίνησε το 2002 και συνεχίζει να εξαπλώνεται σε ολη την επικράτεια προσπαθώντας με ένα μη παρεμβατικό τρόπο να βοηθήσει σε διάφορα πεδία.